We meet again…
Soms komen er mooie “pareltjes” op je pad komen die iets met je doen. Eén van die “pareltjes” heb ik nu hier in huis. Het is een klein bijzonder boekje en het heet: “Bronnen van Indische Wijsheid”. Het is een boekje uit 1971 en komt van Fontaine Uitgevers B.V. De Nederlandse bewerking is gedaan door Dr. Johan W. Schotman.
Nu waarom is dit zo bijzonder dan? Naast de bijzonder mooie teksten en afbeeldingen die erin staan, speelt India een belangrijke rol in mijn leven. Nee, ben er nog nooit geweest, althans, niet in de aardse fysieke verschijning. Toch ben ik er wel geweest….
Ik was nog maar een jonge jongen en was nog maar net aan het werk, gewoon onderaan de ladder, ik verkocht radio’s en tv’s, nog voordat de computer zijn intrede deed, en je nog een keuze kon maken uit een kleuren- of zwart-wit tv. Dat verkopen zat in mijn bloed, ik verkocht dan ook de sterren van de hemel, juist omdat ik nooit over het product sprak, maar over de emotie van de aanschaf. Daar had ik destijds geen benul van, maar de collega’s vertelden mij dit, zij vonden het maar vreemd hoe ik verkocht. Dat die emotie, een duw zou gaan krijgen, daar had ik geen idee van!
Op een dag komt er een man binnen met een groot gewaad aan en een tulband om zijn hoofd. Grijze haren kwamen daar onderuit, net als onder zijn kin, een lange grote grijze baard hing daar. Ik schrok daar best wel van, immers, de man was groot, en ik voelde een soort “angst” op mijn afkomen. Een soort angst van; wat is dit? Binnen een paar seconden herpak ik mijn zelf, en vol zelfvertrouwen stap ik op deze man af. Uiteindelijk was ik de “man” en ik zou deze “buitenlander” wel even iets verkopen. Tv, hij kwam voor een tv. Nou dat werd hem niet. Hoe ik ook de man benaderde, ik kwam niet bij hem binnen. Ik werd er ongemakkelijk van, ik marc niets verkopen, dat kan niet! Nou dat kan wel.
Even later vroeg hem op twee stoelen. En die pakte ik. Hij ging zitten, en sommeerde mij bijna ook te gaan zitten, tegenover hem. En dat deed ik, zomaar van zelf. Hij verteld mij met een enorme rust het voor vele bekende verhaal: Je wijst teveel, je staat steeds naar mij te wijzen, daar gaat het leven niet om, luister: Als je naar mijn wijst, wijzen drie vingers naar jezelf, en de duim naar de hemel, ik begreep er niets van, en was door stilte overmand. Hij vroeg naar mijn favoriete kleur, geboorte datum, en mijn naam. Als een verlamde jongen gaf ik hem dat. Toen pakte hij mijn hand, en gebeurde er iets bijzonders. Hij vertelde (nu achteraf) precies hoe mijn leven er ging uitzien. Dat ik carrière ging maken, dat ik zou gaan trouwen, dat ik drie of vier kinderen zou krijgen ( kreeg er vier, één is overleden), dat ik naar het noorden zou gaan verhuizen, dat ik zwaar ziek zou worden en dat ik spirituele ervaringen zou gaan krijgen welke mijn leven op zijn kop zouden gaan zetten.
Nu, zo’n kleine 36 jaar verder heeft de man helemaal gelijk gehad. Letterlijk en figuurlijk is het gegaan zo als hij vertelde, hij gaf mijn een briefje en een blauw steentje, deze moest ik bewaren. Dit heeft tientallen jaren in mijn portemonnee gezeten, en op een dag was ik het kwijt. Ontdaan en volkomen stil was ik. De man gaf mij een hand, en zo liefdevol heb ik zelden een hand gevoeld. Ik kon geen woord uit brengen, geen woord. Hij nam afscheid met de woorden; “ we meet again”.
Dat dat “we meet again” een grote rol zou gaan spelen in mijn leven kon ik toen niet bedenken. Het leven ging zijn gangetje en lachte mij toe. Toen ik ziek werd, kwamen de dromen, de dromen dat ik ergens in India kruipend op mijn knieën zoekende ben naar iets of iemand… Het is onmogelijk dat ik deze man nog ga ontmoeten op deze planeet, de man was toentertijd al aanmerkelijk ouder dan ik was. Maar de belofte “we meet again” gaat komen, dat weet ik zeker.
Dankzij of door deze ontmoeting en de ervaringen die ik heb meegemaakt is mijn leven inderdaad volledig op zijn kop gezet. De wereld, mijn wereld is niet meer hetzelfde, we maken ons druk om van alles en nog wat, en worden niet zonder reden weg gehouden bij onszelf. We bezitten en kunnen meer dan we nu doen. Dat is geen kennis, maar het weten.
Dus zo’n een boekje met Indische Wijsheid heeft voor mij meer waarde en betekenis dan het doet vermoeden. Dan wordt zo’n een boekje opeens een pareltje. Zo af en toe zal een stukje van dit pareltje delen, niet omdat jullie er op zitten te wachten, maar misschien iemand anders…. We meet again…
Een aantal Quotes uit het boekje:
Ik was nog maar een jonge jongen en was nog maar net aan het werk, gewoon onderaan de ladder, ik verkocht radio’s en tv’s, nog voordat de computer zijn intrede deed, en je nog een keuze kon maken uit een kleuren- of zwart-wit tv. Dat verkopen zat in mijn bloed, ik verkocht dan ook de sterren van de hemel, juist omdat ik nooit over het product sprak, maar over de emotie van de aanschaf. Daar had ik destijds geen benul van, maar de collega’s vertelden mij dit, zij vonden het maar vreemd hoe ik verkocht. Dat die emotie, een duw zou gaan krijgen, daar had ik geen idee van!
Op een dag komt er een man binnen met een groot gewaad aan en een tulband om zijn hoofd. Grijze haren kwamen daar onderuit, net als onder zijn kin, een lange grote grijze baard hing daar. Ik schrok daar best wel van, immers, de man was groot, en ik voelde een soort “angst” op mijn afkomen. Een soort angst van; wat is dit? Binnen een paar seconden herpak ik mijn zelf, en vol zelfvertrouwen stap ik op deze man af. Uiteindelijk was ik de “man” en ik zou deze “buitenlander” wel even iets verkopen. Tv, hij kwam voor een tv. Nou dat werd hem niet. Hoe ik ook de man benaderde, ik kwam niet bij hem binnen. Ik werd er ongemakkelijk van, ik marc niets verkopen, dat kan niet! Nou dat kan wel.
Even later vroeg hem op twee stoelen. En die pakte ik. Hij ging zitten, en sommeerde mij bijna ook te gaan zitten, tegenover hem. En dat deed ik, zomaar van zelf. Hij verteld mij met een enorme rust het voor vele bekende verhaal: Je wijst teveel, je staat steeds naar mij te wijzen, daar gaat het leven niet om, luister: Als je naar mijn wijst, wijzen drie vingers naar jezelf, en de duim naar de hemel, ik begreep er niets van, en was door stilte overmand. Hij vroeg naar mijn favoriete kleur, geboorte datum, en mijn naam. Als een verlamde jongen gaf ik hem dat. Toen pakte hij mijn hand, en gebeurde er iets bijzonders. Hij vertelde (nu achteraf) precies hoe mijn leven er ging uitzien. Dat ik carrière ging maken, dat ik zou gaan trouwen, dat ik drie of vier kinderen zou krijgen ( kreeg er vier, één is overleden), dat ik naar het noorden zou gaan verhuizen, dat ik zwaar ziek zou worden en dat ik spirituele ervaringen zou gaan krijgen welke mijn leven op zijn kop zouden gaan zetten.
Nu, zo’n kleine 36 jaar verder heeft de man helemaal gelijk gehad. Letterlijk en figuurlijk is het gegaan zo als hij vertelde, hij gaf mijn een briefje en een blauw steentje, deze moest ik bewaren. Dit heeft tientallen jaren in mijn portemonnee gezeten, en op een dag was ik het kwijt. Ontdaan en volkomen stil was ik. De man gaf mij een hand, en zo liefdevol heb ik zelden een hand gevoeld. Ik kon geen woord uit brengen, geen woord. Hij nam afscheid met de woorden; “ we meet again”.
Dat dat “we meet again” een grote rol zou gaan spelen in mijn leven kon ik toen niet bedenken. Het leven ging zijn gangetje en lachte mij toe. Toen ik ziek werd, kwamen de dromen, de dromen dat ik ergens in India kruipend op mijn knieën zoekende ben naar iets of iemand… Het is onmogelijk dat ik deze man nog ga ontmoeten op deze planeet, de man was toentertijd al aanmerkelijk ouder dan ik was. Maar de belofte “we meet again” gaat komen, dat weet ik zeker.
Dankzij of door deze ontmoeting en de ervaringen die ik heb meegemaakt is mijn leven inderdaad volledig op zijn kop gezet. De wereld, mijn wereld is niet meer hetzelfde, we maken ons druk om van alles en nog wat, en worden niet zonder reden weg gehouden bij onszelf. We bezitten en kunnen meer dan we nu doen. Dat is geen kennis, maar het weten.
Dus zo’n een boekje met Indische Wijsheid heeft voor mij meer waarde en betekenis dan het doet vermoeden. Dan wordt zo’n een boekje opeens een pareltje. Zo af en toe zal een stukje van dit pareltje delen, niet omdat jullie er op zitten te wachten, maar misschien iemand anders…. We meet again…
Een aantal Quotes uit het boekje:
Ook de afgesneden tak bot wel weer uit en de geslonken maan wast weer tot vol. De wijze mens weet dit en zal in nood zich zich niet met zorgen kwellen - Barthrari
Immer opnieuw zal men de zaden zaaien
Immer opnieuw zenden de wolken regen
Immer opnieuw wordt de akker opgeploegd
Immer opnieuw voor volgende eigenaren
Immer opnieuw smeken de bedelaars
Immer opnieuw zullen de milden geven
Immer opnieuw weer andere geven schenken
En immer weer een nieuwe Hemel vinden
- Lied van de monniken van Gothama Boeddha
Geen onzer daden gaat in de eeuwigheid verloren. Want alles rijpt op eigen tijd, wordt vrucht in 't eigen uur. - Divyavadana
De geest die van de waarheid is vervuld zal al zijn daden op het einddoel richten - Mahatma Gandhi
Duizend redenen tot grommen, duizend redenen om te vrezen houden dag aan dag de dwaas nooit de wijze mens gevangen - Hitopadesa v. Narayana
De kleine mens weegt af wat hem kan deren uit vrees waagt hij het niet aan 't werkt te gaan; de middelmatige ziet liever af van werk dat moeilijkheden met zich brengen kan; de waarlijk grote mens zal nooit verslagen een eens begonnen taak ten einde brengen - Onbekend - Indische Wijsheid